نظر1:

سلام

اگر پروژه اقتصادی تعریف شود، بیش از شصت درصد امکان سرمایه گذاری خارجی هست ولیکن متاسفانه در تعریف پروژه ، حضور رقبای نظامی موجب غیر اقتصادی شدن و بالعکس سیاسی شدن پروژه می شود و مقوله امنیت هم به این موضوع اضافه و تحمیل خواهد شد.

مهندس خسرو سلجوقی- مشاور وزارت ارتباطات و کارآفرین برتر کشور

نظر2:

 سلام

به رغم تلاش شما و همکاران در شناساندن اهمیت اینترنت اشیا در زیر ساخت ها و موارد های کاربردی بسیار مهم در ایران، متاسفانه به دلایل زیر  امکان سرمایه گذاری در این زمینه بسیار محدود و در حد صفر است:

1- سیاست های تحریم که به تبع آن تمام شرکت های معتبر خارجی و حتی مراکز علمی از هر گونه سرمایه گذاری و حتی همکاری علمی در ایران اجتناب می کنند. این حتی در پذیرش مقالات ایرانی برای چاپ در ژورنال های معتبر در سالیان اخیر بسیار مشهود است.

2- عدم استقبال فهم عمومی جامعه از موضوع اینترنت اشیا به دلیل عدم شناخت مناسب از این دانش نوین و مهمتر از آن اولویت بندی های بسیار مهمتر در زندگی و کار برایشان که در جهت تامین معیشت به کار آید.

3- استقبال فقط تعدادی شرکت های محدود در ایران برای سرمایه گذاری (آن هم خیلی محدود) در این زمینه، به دلیل تغییر ساختارهای پرداختی در نظام مالی کشور از پول نقد به اوراق مدت دار و آشفتگی بازار ارز و وابسته بودن شدید سرمایه گذاری اینترنت اشیا به ارز

4- فقط مدیران شرکت های دولتی و یا نیمه دولتی در این زمینه استقبال نسبی خواهند کرد که دلیلش تعهد مالی در این شرکت ها به عهده افراد نیست و بر عهده دولت و وعده های آن است و در صورت عدم پرداخت ها هیچ اشکال ساختاری در روند آن شرکت ها بوجود نمی آید.

5- سرمایه گذاری امنیتی شرکت های مخابراتی در این زمینه

6-استقبال اساتید دانشگاهی هم (با توجه به تجربه شخصی از اساتید دانشگاهی شریف، امیرکبیر ، خواجه نصیر و علوم تحقیقات و … ) از این موضوع به دلیل نو بودن و امکان چاپ مقالات در ژورنال های ISI . اما دانشجویان به دلیل عدم واگذاری این مقوله به دانشجویان، و زمان بر بودن و هزینه بر بودن آن و همچنین برای عدم راهنمایی مناسب، موضوعات مشابه دیگری را در اولویت تحقیق خود قرار می دهند تا اول بتوانند فارغ التحصیل شوند تا محقق.

امیر عندلیب – دانشجوی دکتری مدیریت ساخت

نظر3: 

در جهانی به سر میبریم که با وجود سرمایه گذاری تريلیارد دلاری جهانی بر سر توسعه اینترنت اشیا در آینده نزدیک، به عنوان یکی از مهمترین و کلیدی ترین فناوری های روز، بسیاری از بازیگران این عرصه نیز جا می مانند! لیکن برای تطبیق با آن باید بسیار کوشید و هوشمندانه عمل کرد وگرنه حذف رخ خواهد داد.

با عنایت به شرایط موجود اقتصادی و موانع بر سر راه توسعه، شاید سرمایه گذاری خارجی در پروژه های اینترنت اشیا ایران با وجود اقبال و اعتماد به آن از سوی کشورها، در هاله ای از ابهام مانده یا شکل متفاوتی به خود بگیرد، اما فناوری های نوین از جمله اینترنت اشیا به دلیل ماهیت توسعه ای و بازارسازی که دارد زمینه امیدواری را برای تحقق این موضوع فراهم می آورد؛ اکنون نبرد میان سیاست های تصمیم ساز، محدود کننده و فناوری را شاهد خواهیم بود.

محمد فواد رحمان سرشت – روزنامه نگار

 نظر4: 

 سلام و عرض ادب

 عوامل زیادی را می توان از این نظر سنجی استخراج و تحلیل کرد و مهمترینش، نبود قوانین اولیه و زیرساخت مورد نیاز برای تکنولوژی اینترنت اشیا در ایران است. درست است که شرکت ها و استارتاپ های زیادی مشغول توسعه زیر ساخت هستند اما در حال حاضر هیچ اقدام عملی از سوی دولت در جهت پیاده سازی یک اکوسیستم کراس پلتفرم برای استفاده دیگر توسعه دهندگان توسط بخش دولتی متولی این امر ارائه نشده است. در زمانی که استارتاپ ها هم بدون استاندارد خاص در حال توسعه محصولات هستند و جهت همسویی با دولت ندارند، سرمایه گذار خارجی هم مسلما سردرگم خواهد شد. علت دیگر این عدم اشتیاق را نیز می توان در تحریم ها و قطع ارتباط ایران با کشورهای توسعه دهنده جستجو کرد که باعث عدم اعتماد متولیان خارجی برای سرمایه گذاری در این دست پروژه ها در ایران شده است.

میلاد نادرزاد – مشاور و توسعه دهنده راهکارهای اینترنت اشیا، خانه هوشمند و هوش مصنوعی

نظر5: 

با درود و ادب،

کشورهای روسیه و چین بسیار مشتاق این اقدام هستند و بعید نیست که به خاطر منافع دراز مدت خود در تحت کنترل داشتن اطلاعاتی و امنیتی، ریسک این کار را بپذیرند. احتمال صفر که در گزینه ها آمده است، در دنیای سیاست و اقتصاد بیشتر شبیه شوخی است. منافع همیشه ناممکن ها را ممکن می سازد.

دکتر سهیل کوثری- شهرداری تهران

نظر6: 

با توجه به شرایط جدید شاید احتمال سرمایه گذاری در اکثر موضوعات در کشور ضعیف باشد اما هم بازار کشور برای سرمایه گذاری بخش فناوری همیشه جذابیت های خاص خود را دارد و هم موضوع اینترنت اشیا موضوعی رو به رشد و به زودی فراگیر است که نمیتوان به چشم انداز آن بی تفاوت بود، بخصوص اینکه طبقات مختلف مردم ما امروز آمادگی بکارگیری ابزار و توان فناوری اطلاعات و ارتباطات و به تبع آن اینترنت اشیا در امور مختلف را دارند و مدتی ست لایه های اجتماع ما در استفاده از ابزار مختلف مبتنی بر فناوری اطلاعات از بخش دولتی پیشی گرفته اند و این نوید بخش بازخوردهای بسیار مثبت برای سرمایه گذاری این حوزه در آینده کشور است، اما در هر حال فرآیند این جنس از سرمایه گذاری ها همواره نیازمند توجه و رفع موانع و توسعه زیرساختها است که می بایست در کشور بدان بیشتر از گذشته توجه شود، که شاید همین موضوع و در کنار آن شرایط تحریم ها باعث شده نتیجه نظرسنجیها در این خصوص در حال حاضر چندان مثبت نباشد.

دکتر یوسف زاده – وزارت ارتباطات

نظر7: 

سلام و ادب
ایران بازاری بسیار بکر و وسیع برای کاربردهای مختلف اینترنت اشیا است و مسلما شرکتها و کشورهای پیشرو در این زمینه تمایل جدی دارند در آینده این بازار نقش آفرین باشند؛ اما با توجه به موانع موجود در کوتاه مدت، گزینه محتمل تر این است که استراتژی ورود و سرمایه گذاری محدود بصورت غیرمستقیم و بطور مثال از طریق شرکت های واسطه ای را دنبال نمایند.

دکتر حبیب کراری – دکترای مدیریت- دانشگاه تهران

نظر8: 

در مورد این نظر سنجی، من هم با طیف صفر درصد وهم کمتر از 30 درصد موافقم. چون با توجه به شرایط جاری بر کشور ما اگر علاقمندی هم برای سرمایه گذاری وجود داشته باشد با توجه به شرایط تحریم عملا کاری نمی تواند انجام دهد که این صفر درصد به واقعیت بیشتر نزدیک می‌شود. اما در مورد دیگر معمولا بیشتر تصمیم ها در مورد تکنولوژی های جدید در کشور ما هیجانی است. تا با یک فناوری نوین مواجه می شویم سریع نسبت به آن واکنش نشان می‌دهیم و ابراز علاقمندی می کنیم اما همه این کارها سطحی و هیجانی است و از عمق لازم برخوردار نیست.

دکتر هوریه خودکاری – دانشگاه تهران

نظر9:

در خصوص سرمایه گذاری خارجی در بخش IoT به نظرم موارد زیر مهم است :
اساس سرمایه گذاری خارجی در همه بخشها بدلیل شرایط ناپایدار سیاسی و اقتصادی در کشور به شدت کاهش یافته است و حداقل چند شرکت ژاپنی و کره ای سرمایه گذار از کشور خارج شده اند .
مساله دوم عبارتست از مشکلات داخلی در جذب سرمایه های خارجی بدلیل بروکراسی و فساد گسترده
مشکل بعدی عدم وجود برنامه و طرح تجاری مشخص در حوزه های مختلف است . به عبارت دیگر تا طرح تجاری مشخص نباشد نه تنها سرمایه گذار خارجی بلکه سرکایه گذار داخلی هم ورود نمیکند .
مساله اخر عدم وجود یک مجموعه داخلی قدرتمند است که توانایی داشته باشد همه بازیگران اکوسیستم اینترنت اشیا را دور یک میز جمع کند و با مشتری بر سر ریسک ، مسائل فنی ، گارانتی سرویس و …. طرف شود .

آقای محسن ابوئی مهریزی – مدیر فروش و بازاریابی شرکت اتصال صنعت میانه

نظر10:

سلام
حتی با وجود تحریم شرکت های خارجی حاضر به ورود فناوری هستند اما در مورد سرمایه گذاری چون معمولا با ضمانتنامه و … بانک های معتبر سر و کار دارد تا وضعیت تحریم ها به نتیجه خاصی نرسد بعید به نظر می رسد.

سید هادی مهدوی – طراح پلتفرم اینترنت اشیا

نظر11:

سلام و ادب

  ایران بازاری بسیار بکر و وسیع برای کاربردهای مختلف اینترنت اشیا است و مسلما شرکتها و کشورهای پیشرو در این زمینه تمایل جدی دارند در آینده این بازار نقش آفرین باشند؛ اما با توجه به موانع موجود در کوتاه مدت، گزینه محتمل تر این است که استراتژی ورود و سرمایه گذاری محدود بصورت غیرمستقیم و بطور مثال از طریق شرکتهای واسطه ای را دنبال نمایند.

حبیب کراری- دکترای مدیریت – دانشگاه تهران

نظر12:

سلام

اصولاً هر سرمایه گذاری جهت بدست آوردن منافع رخ میدهد. برای سرمایه گذار خارجی، مشکلات نقل و انتقال پول وجود دارد؛هم برای سرمایه گذاری و هم برای خارج کردن سود خود؛ مشکل دیگر عدم ثبات شرایط و عدم وجود قانون مشخص در کشور است.

روزبه بابازاده – پژوهشگر اینترنت اشیا

نظر13:

دو تحلیل می‌تواند داشته باشد؛ تحلیل اول اینکه کسانیکه بالای 50 درصد حداقل احتمال را دادند این نشان می­دهد که در واقع اینترنت اشیا و هوشمندسازی به نوعی در جایگاهی فکری مدیران کشور قرار گرفته است.

دوم اینکه در واقع بخشی از جامعه که شامل دانشجویان و محققین است به دنبال مقوله ­هایی جدید برای تحقیق و پژوهش هستند و البته فضاهای اینترنتی هم این زمینه را برایشان فراهم کرده و جدای از بحث سرمایه ­گذاری و تولید و حتی اجرای پروژه ­های اینترنت­ اشیا در این زمینه حساس شدند و دوست دارند که کار به همین دلیل مشاهده میکنید که درصد زیادی از افرادی که احتمال دادند پروژه در واقع احتمالش بین 30 تا 60 درصد یا حداقل تا 30 درصد هست در این محدوده قرار می­گیرند.

در هر صورت تصور می­کنم نظرسنجی گویای این هست که وجود شرایط اقتصادی گوشه­ ی ذهن همه­ ی متخصصین و مدیران جامعه به این مقوله اینترنت اشیا و هوشمندسازی هست و آثار و نمونه­ هایش در جامعه وجود دارد قطعا در یکی دو سال آینده ما کمترین کاهش سرمایه­ گذاری را خواهیم داشت. در این حوزه­ ها به دلیل شرایط خاص اقتصادی­ حاکم بر کشور، اما قطعا به صفر نخواهد رسید.

علی صاحبی فرد – متخصص کارافرینی و کسب و کارهای نوین

فرم ارسال تحلیل