|
||
راهکارهای اینترنت اشیا برای پیشگیری از مثلث های بحران اخیر! یک سال از حادثه پلاسکو گذشت، 9 روز دلهرهآور، روزهایی که همه کشور منتظر یک معجزه بودند. معجزه برای یافتن یک فرد زنده از زیر خروارها خاک، آهن و آتش. راستی چند نفر زیر آوار هستند؟! زندهاند؟! کجا هستند؟! از کدام سمت آواربرداری کنیم؟! نکند ماشینهای خاکبرداری به بدن افراد زیر آوار برخورد کند؟! اینهمه سؤال بیجواب برای یک حادثه دلخراش و نهایتاً عزیزانی که از پیش ما رفتند. خیلی از این داغ نگذشته بود که اتفاق دیگری کام مردم را تلخ کرد. بر اساس گزارش واحد مرکزی خبر معدن یورت دچار انفجار شده بود. تعداد دیگری از هموطنانمان زیر آوار و داخل معدن هستند. چند نفر؟ کجا هستند؟ آیا زندهاند؟ امکان امداد و نجات هست؟ چرا منفجر شد؟ درنهایت هیچکس از معدن زنده بیرون نیامد! در چند روز گذشته بازهم همان اتفاقات تکرار شد. تعدادی از مردم شریف کشورمان در نقطهای نامعلوم و با سرنوشتی نامشخص هستند که بعد از گذشت هفت روز ناامیدانه با آنها خداحافظی کردیم. روحشان شاد اما… |
||
|
||
چرا در همه این حوادث منتظر پاسخ به سوالاتی نظیر این بودیم که چند نفر کجا هستند؟ زندهاند یا نه؟ ابهامی که برای همه مردم به وجود آمده اینجاست که، آیا کاری نمیتوان کرد؟ هیچ راهحلی نیست؟ صادقانه باید پاسخ دهیم که هست، فقط ارادهای برای رسیدن به این راه وجود ندارد. ما تنها کشوری نیستیم که مشکلات آتشسوزی داشته باشیم یا صنعت معدن ما فعال باشد. ما تنها کشوری نیستیم که صنایع دریایی و کشتیرانی داریم، ما تنها کشوری نیستیم که از مترو استفاده میکنیم. در ضمن کشوری هستیم که بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله را نیز زیاد تجربه میکنیم؛ اما چرا فقط در کشور ما همه منتظر معجزه هستند؟ چرا مشابه این اتفاقات در دنیای پیشرفته امروز اینقدر کم است؟ پاسخ سؤال خیلی سخت نیست. ما امروز در دنیایی زندگی میکنیم که امکانات هوشمند سازی به حد چشمگیری پیشرفت داشته است. شرکتها، سازمانها و کارخانجات بر روی اکثر تجهیزات و نیروی کار خود نظارت دارند. امکان ردیابی و پیگیری آنها بهراحتی امکانپذیر شده است. در بسیاری از موارد شرکتها امکان نظارت بر مکان قرارگیری شخص و یا تجهیز را دارند، علاوه بر این قابلیت دریافت اطلاعات دیگر نیز فراهم است. بهطور مثال در بحث سلامت هوشمند امکان ثبت لحظهای دادههای حیاتی یک شخص از طریق حسگرهای متصل به آن وجود دارد. فناوری اینترنت اشیا که یکی از جدیدترین فناوریهای روز دنیا محسوب میشود راهحلهای متنوعی را جهت ردیابی و دریافت اطلاعات افراد فراهم میسازد. از طریق این فناوری میتوان با کمک حسگرهایی که همراه شخص جابجا میشوند مکان دقیق شخص را تشخیص داد و همچنین با توجه به نوع حسگرها که میتوانند مانند یک دستبند، گردنبند، انگشتر و یا عینک باشند و همراه شخص حمل شوند اطلاعات مفید دیگری مانند ضربان قلب، گردش خون و یا دمای بدن را تشخیص داد. لذا از این طریق میتوان از میزان سلامت و زنده بودن نفرات گمشده اطلاع حاصل کرده و موقعیت مکانی آنها را تشخیص داد و همچنین عملیات امداد و نجات را بهصورت مؤثر و کارآمدتری فرماندهی و هدایت کرد. راهحلهای مبتنی بر اینترنت اشیا تاکنون در کشورهای مختلفی پیادهسازی و اجراشدهاند. بهطور مثال در ترکیه سیستمهای ردیابی افراد با دقت کمتر از یک متر در فضاهای مختلف پیادهسازی شده است. بهطور خاص این سیستمها در معدن پیادهسازی شدهاند. در ایالت شیکاگوی آمریکا نیز با استفاده از این فناوری توانسته اند مکان آتشنشانها را در عملیات مهار آتش در بخشهای مختلف ساختمان مشخص و ردیابی کتند. |
||
|
||
در بسیاری از کشورهای اروپایی و آسیایی نیز پروژههای مشابه در حال اجراست نه فقط برای معدن، آتشنشانی و صنایع دریایی بلکه برای تمامی کاربردهایی که مکان شخص و میزان سلامت آن برای ما اهمیت دارد. نکته قابلتوجه اینجاست که پیادهسازی راهحلهایی که ارائهشده است به دست متخصصان و نخبگان داخلی هم امکانپذیر است. با توجه به راهکارهایی که تا امروز توسط دانشآموختگان داخلی پیادهسازی شده است میتوان اطمینان داشت که با قیمتهای بسیار مناسبتر و نیز متناسب بافرهنگ داخلی کشورمان قابلیت پیادهسازی این فناوری در دسترس است. اما نکته نهایی و حیاتی این بخش اعتماد و حمایتی است که مدیران و سیاستگذاران جامعه باید به نخبگان و متخصصان داخلی داشته باشند. محمد قیصری – عیسی خوشوقت مرکز تحقیقات اینترنت اشیا |
راهحلهایی که دیگر محال نیستند